Pokój nr 2.

- Eeee, w sumie nie... - Spojrzałem na Tsunę, nie bardzo wiedząc, jaki temat poruszyć. Trzeba było kupić zawczasu rozmówki. - To u was ktoś grał na skrzypcach? Wydawało mi się wcześniej, że coś takiego słyszałem.

- Skrzypce ? Nie, ja gram na gitarze klasycznej ,ale jeszcze jej nie wyjąłem
Uśmiechnął się łągodnie do Kyona a potem do tego drugiego.
- Zapraszam do środka
Powiedział łagodnie do obu chłopaków,robiac im miejsce by mogli wejsć do środka.

- Dzięki - uśmiechnąłem się i popchnąłem lekko Kyo do środka. - Gitara? Jak dla mnie brzmi świetnie, w dodatku ten tu - wskazałem na mojego współlokatora - nieziemsko śpiewa.

- Yhm, dzięki... - zawachałem się. - Ru-kun, cicho, wcale nie śpiewam nieziemsko. - Spojrzałem na niego groźnie. - Hm, lubię gitary.~

- O no to sie zgadzamy moge wam cos zagrać moj współlokator nie bedzie miał raczej nic przeciwko
Kątem oka spojrzał na Diego ,który krzątał się po pokoju. Sam tsu zaś usiadł na łóżku i wziął do reki gitare po chwili wyjmując ją z pokrowca.
- ty zaśpiwewasz a ja zagram co ty na to ?
Spytał zaciekawiony patrzac na Kyona. Palcami przejechał po strunach uśmiechajac sie.

- Tooo... Co by to miało być..? - zapytałem zaciekawiony.
- Jakaś propozycja..?

- Może coś weselszego niż ostatnio? - zaproponowałem.
Szczerze powiedziawszy wolałbym, żeby takie smętne kawałki o niespełnionej miłości zostawił dla mnie.

Zamyślił się na chwile pukajac sie w brode.
- Travis garland - let me know pasuje mi do gitary
usmiechnal sie lekko.
- no chyba ze masz inne propozycje.

- Może być... Chociaż nie do końca znam tekst. - zaśmiałem się.

- poczekaj
Powiedziałi otworzył grubą na oko 5 centymetrowa ,grubą teczke i zaczal ja przeszukiwać.
- T jak Travis. T jak Travis Mam !
powiedział łągodnie i podał Kyonowi kartke z tekstem.

"Let Me Know"

I can't read your mind
I need you to say it

Plain and simple
I would give my life to you
Everything you needed
Baby I would be it
You're the only one I talk to
Who really knows me
Tells me shows me
That it's enough sometimes just to be myself

I don't want nobody else
They don't understand
That I gave away my heart
The moment that I shook your hand

Take my breath away
Buy me anything I ask
Go anywhere I wanna go
I traded everything just to know

[Chorus:]
Let me know you love me
Let me know you care
Let me know you're thinking of me
When I can't be there
Let me know you miss me
Call me up sometimes
I don't wanna go but boy you gotta let me know

Stop and listen
It's my thoughts calling your name
Screaming out the way I feel
I wish you would do the same
I think you might be on the same border
Same line same page
I'm tired
Listening to your silence brings the water to my eyes

I don't want nobody else
They don't understand
That I gave away my heart
The moment that I shook your hand

Don't let me in the dark
Let this blind over my eyes
If you don't feel the same
Is everything we have a lie?

[Chorus]

Please give me a reason to stay
Gotta get us back on track
Cause the worst thing is
Loving someone who doesn't love you back
I think you do but I need you to say it

I can't read your mind
Tell me from time to time
I need you to say it
Need you to tell me [x2]

[Chorus]

I can't read your mind
I need you to say it [x2]

Let me know you love me
Let me know you care

- masz teraz wiesz co śpiewasz
Uśmiechnąl się i wyjął trójkącik z opakowania i zaczął grac i nastrajac gitare.

- Dzięki. - Uśmiechnąłem się. - No to dajesz.~ - Powiedziałem wesoło.

- Jasne
Powiedział łagodnie i zaczął wygrywać odpowiednia melodie na gitarze .Uśmiechał się podczas grania zerkajac na chłopaka kątem oka.

Wziąłem głęboki wdech i zacząłem śpiewać. Nie szło mi za dobrze, ale bardzo źle chyba też nie.

Uśmiechał się słyszac głos chłopaka po chwili sam pomógł Kyonowi spiewac. Mimo,że nie był profesjonalista śpiewał acz kolwiek nie wiedział sam czy idzie mu dobrze czy zle. Wiec zerkal co jakis czas na chlopaka majac nadzieje,ze sie nie obrazi jak mu troche pomoge.

Kyon chyba nie znał tej piosenki zbyt dobrze, a może chodziło o to, że czuł się zakłopotany śpiewając przy innych ludziach.
- Świetnie wam idzie - uśmiechnąłem się zachęcająco, widząc, że Tsuna próbuje mu pomóc.

Spojrzałem na Tsunę i uśmiechnąłem się słysząc, że mi pomaga. Przynajmniej tyle. Nie przepadam za śpiewaniem piosenek po angielsku, mam wtedy małe problemy z wymową.

Uśmiechnal sie i skonczyl grac na gitarze jednoczesnie skonczyl spiewac.
- Ładnie nam poszlo
Uśmiechnął się do Kyona.

- Ano, ładnie. Etto... Nieźle śpiewasz. - Uśmiechnąłem się nieznacznie.

- ja ? Ładnie ? Niezły żart
zaśmiał sie wesoło na słowa chłopaka, po chwili uspokajajac sie.
- Śpiewam bardzo rzadko, więc nie wiem czy to ładne czy nie
wzruszył ramionami i odłozyl gitare na bok na lozko.

- Ja nie żartuję. - spojrzałem na niego. - W każdym razie masz ładną barwę głosu.

- W takim razie dziękuję bardzo
Uśmiechnął się do niego łagodnie.
- co chcecie teraz robic ?
Spytal ciekawy patrzac na obu chlopakow.

W spokoju porządkowałem woje rzeczy do momentu, w którym ktoś zapukał do drzwi. Zwiesiłem głowę kręcąc nią z niedowierzaniem. Kogo tu niesie? Westchnąłem ciężko i spojrzałem w kierunku idącego do drzwi Tsu odkładając przy tym ostatnie książki na półkę. Patrzyłem się zaintrygowany będąc ciekaw cóż to za duszyczka przypałętała się i zapukała w drzwi naszego pokoju. Stałem chwilę nieruchomo czekając aż Tsu łaskawie przepędzi niechcianego gościa...do którego...po chwili...dobiegł....kolejny chłopak. Mruknąłem coś niezrozumianego przysłuchując się chwilę ich rozmowie gdy nawle padło hasło pozwalające obcym do wejścia do środka. Westchnąłem ciężko i podszedłem z powrotem do swojej torby wyciągając z niej bytelkę wody. Ziewnąłem cicho i usiadłem na swoim łóżku zakładając noga na nogę. Zirytowany spojrzałem na Tsunę i warknąłem cicho.
-Współlokator ma imię.
Mruknąłem uśmiechając się ''przyjaźnie''. Odkręciłem butelkę powoli pijąc jej zawartość, aż ktoś podsunął kolejny ''świetny'' pomysł. Otworzyłem szeroko oczy i słysząc ''Let me know'' wyplułem wodę przyglądając się i Tsunie.. Skąd Tsu znał tą piosenkę? To była dotychczas ulubiona melodia Javier'a.. Kim on jest? Odchrząknąłem cicho milknąc, w kończu dając chłopakowi pole do popisu. Zakręciłem butelkę odkładając ją gdzieś na szafkę i wróciłem spojrzeniem z powrotem na śpiewaka.. Kyon.. Bodajże.. Czy jak on tam się nazywał. Westchnąłem ciężko w końcu zasłuchując się w przyjemnej melodi, którą dodatlowo upiększały ich dwa piękne, młode głosy. Uśmiechnąłem się delikatnie spoglądając cały czac na Tsu, Kyona i....tego drugiego, którego imienia nie było dane mi poznać.
-Ładnie świewacie.
Mruknąłem cicho dalej siedząc na uboczu i każdemu po kolei się przyglądając.

Zacząłem się zastanawiać, co ja tu właściwie robię. Najwyraźniej przypadkiem trafiłem do siedziby artystów, a może to w ogóle jest jakaś szkoła artystyczna, a dziadkowi się coś pomieszało, kiedy przekonywał mnie, że mają tu świetny program z chemii?
Nadal podpierałem ścianę, gorączkowo myśląc, jak się stąd wydostać, nie wychodząc na niekulturalnego.

- Huh... - podszedłem do Reubena i popatrzyłem na niego prosząco. - Może my już lepiej pójdziemy, nie chcemy wam przeszkadzać czy coś. - Powiedziałem, i uśmiechnąłem się do obydwóch lokatorów tego pokoju.

- Świetny pomysł - stwierdziłem z nieco nadmiernym entuzjazmem i dopiero po chwili się zreflektowałem: - Znaczy, no, jest miło... Jeśli chcesz, możemy zostać - zwróciłem się do Kyo.