Pokój nr 4.

Liczba postów : 139 Join date : 23/03/2013

Duży, przestronny pokój, w którym spokojnie mogłyby się pomieścić ze dwie osoby, lecz pokój ten jest jednoosobowy. Od razu po wejściu do niego w oczy rzuca się duże okno znajdujące się na przeciw drzwi. Parapet tego okna został wystylizowany na siedzisko, na którym znajduje się miękki podłużny materac. Z prawej strony okna znajduje się duże dwuosobowe łóżko. Po co dwuosobowe? Tego nie wiadomo. Po drugiej stronie na przeciw łóżka znajduje się ciemno brązowy stolik oraz dwa wygodne fotele, duża szafa w odcieniach ciemnego brązu i jasnego brązu oraz półka wisząca na ścianie, a przy łóżku stoi mała szafka nocna wykonana z tego samego materiału co szafa. Ściany mają kolor bieli z dodatkiem czarnych akcentów, zaś na ziemi jest duży dywan z piękną mozaiką. Po prawej stronie są drzwi, wchodząc do tego pomieszczenia można dostrzec dużą wannę, prysznic, umywalkę oraz toaletę i lustro. Kafelki mają odcień beżu, a podłoga ma lekko kawowy kolor.

~Aksel Einar

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Nareszcie po tak długiej i męczącej podróży byłem na miejscu, teraz tylko dotrzeć do pokoju i w końcu end. Może nawet happy end, ale to osądzę już w pokoju. Droga do tej szkoły to istne piekło... Cóż w sumie ja zgotuję tu piekło uczniom, więc może to ma być już przedwczesna kara dla mnie? Któż to wie... Z resztą nieważne. W końcu po krótkim spacerze korytarzem, który w sumie nie wyróżniał się niczym specjalnym. Serio widziałem lepsze. Nawet o wiele lepsze w innych szkołach. Niby tak się reklamują, że tacy super i w ogóle a to takie nic jest. No ale cóż ważne, że dobrze płacą. Nic poza tym mnie nie obchodzi i tyle. W końcu dotarłem do pokoju i już od razu po przestąpieniu progu rzuciłem torbę podróżną w okolice szafy. Później się rozpakuję, najpierw trzeba tu przewietrzyć, dlatego też podszedłem do okna i otworzyłem je na oścież. Westchnąłem z zadowoleniem, gdy w moją twarz uderzył podmuch powietrza. Jak przyjemnie... Niestety teraz muszę się w końcu rozpakować. Podszedłem do torby i starając się to zrobić jak najszybciej rozpakowałem się. W sumie czas miałem niezły, więc nie będę zrzędził. Uśmiechnąłem się pod nosem i postanowiłem iść się rozejrzeć po okolicy... Wyszedłem z pokoju zamykając za sobą drzwi, po czym ruszyłem korytarzem w stronę wyjścia.

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Wszedł do pokoju od razu zacząłem się pozbywać mokrych ubrań. Niedbale rzuciłem je gdzieś w kąt, później będę się nimi przejmować. Gdy zostałem w samej bieliźnie wszedłem do łazienki. Musiałem się jakoś rozgrzać, a nic lepszego od ciepłego prysznicu nie przychodziło mi na myśl. Kilka sekund później mogłem się już rozkoszować strumieniami wody spływającymi po moim ciele. Oparłem się o zimne płytki, które stanowiły ciekawy kontrast w stosunku do temperatury cieczy i przymknąłem oczy. Powoli starałem się spojrzeć na wydarzenia dnia dzisiejszego z perspektywy osoby niezamieszanej w ten cały bałagan. W ten sposób mogłem uporządkować myśli. Po dłuższej chwili zwykłego marnowania wody, w końcu porzuciłem zbędne przemyślenia. Na szybko dokończyłem prysznic i wyszedłem z łazienki po drodze owijając się ręcznikiem. Wyciągnąłem z szafy pierwsze lepsze jeansy i jakiś podkoszulek, po czym je na siebie założyłem. Już w pełni ubrany położyłem się na łóżku i zacząłem wpatrywać w sufit.

Liczba postów : 19 Join date : 29/03/2013

Znalazł się pod czwórką, tak jak pamiętał z ostatniej rozmowy. Westchnął cicho, a następnie poprawił biały krawat i po walce z samym sobą zapukał do drzwi wf-isty. Była to dla niego krępująca sytuacja, bo wiedział co zrobił po alkoholu, wiedział jak to wyglądało w oczach mężczyzny i jak bardzo się tym wygłupił. Z nerwów wyjął papierosa i zapalił, czekając aż szanowny pan otworzy. Charles chciał jak najszybciej znaleźć się w kawiarni, ponieważ byli tam ludzie, a spędzanie czasu sam na sam ze swoim byłym...no, było dosyć peszące. Jak mógłby być sobą, wiedząc z kim ma do czynienia i mając okropną świadomość tego, co zrobił paręnaście lat wcześniej. Wiadomo, była to nastoletnia głupota, strach, ale to go nie usprawiedliwiało i teraz zaczęło do niego docierać.

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Leżenie i patrzenie się w sufit dość szybko mu się znudziło, gdyż zasnął. Niestety nie dane mu było zbyt długo przebywać w krainie Morfeusza, bo ktoś mu w tym przeszkodził. Gdy otworzył oczy odruchowo skierował wzrok w stronę okna, nadal było widno, więc zapewne za długo sobie nie pospał. Ziewnął zasłaniając usta dłonią, po czym wstał by otworzyć drzwi i zobaczyć któż taki postanowił się wcielić w rolę budzika.
- Szczerze mówiąc, to nie miałem na myśli dnia dzisiejszego, gdy proponowałem kawę. - uśmiechnął się z rozbawieniem, gdy zobaczył Wisienkę, bo jak miał być szczery to podejrzewał, że mężczyźnie będzie potrzebna większa ilość czasu by mógł dojść do siebie. Jak jednak widać Francuz poczynił jakieś postępy w doprowadzaniu się do stanu użyteczności. Przeczesał włosy palcami i dodał:
- Ale skoro nie dogorywasz w łóżku, to w sumie możemy iść. Miasta zapewne jeszcze nie znasz, więc pozwolisz, że ja będę prowadził? - chwycił leżącą na biurku torbę oraz kurtkę, po czym wyszedł na korytarz. Prawda jest taka, że nawet gdyby tamten się nie zgodził, to i tak zamierzał robić za przewodnika. Wałęsanie się po mieście bez celu, mało tego z jego eks, nie było jego wymarzonym zajęciem.

» Pokój nr 1.
» Pokój nr 3.
» Pokój nr 6.
» Pokój nr 2.
» Pokój nr.8