Kawiarnia

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Na szczęście kawiarnia znajdowała się naprawdę niedaleko od akademii, nie żeby miał coś przeciwko długim spacerom, ale opcja z włóczeniem się po mieście z byłym nadal jakoś szczególnie go nie pociągała. Był wdzięczny Wisience za to, że podczas drogi nie odezwał się do niego ani słowem. To pozwalało na nowo oswoić się z jego obecnością.
Po dotarciu na miejsce od razu skierował swe kroki ku jednemu ze stolików stojących na uboczu, po drodze zgarniając menu leżące na blacie obok kasy. Gdy w końcu usiadł podał mężczyźnie spis ofert by sobie coś wybrał. Norweg nie musiał tego robić, bywał tu na tyle często, że nie było konieczności by cokolwiek wybierać. Przeniósł wzrok na wnętrze lokalu i spojrzeniem zaczął szukać jakieś znajomej twarzy, która to mogłaby okazać się na tyle pomocna by przyjąć zamówienie. Uśmiechnął się, gdy na widoku pojawiła się wysoka blondynka ubrana w charakterystyczny mundurek noszony przez pracowników kawiarnii.
- Witaj Ivy, dla mnie to samo co zwykle. - rzucił beztrosko do, wbrew pozorom, starszej od niego kobiety, która dość często kojarzyła mu się z czymś na wzór starszej siostry.

Liczba postów : 19 Join date : 29/03/2013

Czuł się nieswojo, bo on taki zagubiony, a Aksel wielki pan, wiedzący wszystko co i jak i gdzie i w ogóle. Wziął od mężczyzny menu i zaczął przeglądać. Przewracał strony, cofał i znów do przodu, aż wreszcie wybrał zwykłą kawę z mlekiem, bitą śmietaną i toffi. Zwykłą, no prawie. Podziękował kelnerce za zapisanie i nie wiedział teraz co ze sobą zrobić. Może nie powinien zgadzać się na takie wyjście. Może powinien ignorować Norwega, traktować jak obcego czy coś, ale nie...zaczął wyzywać się od głupich w myślach. Spojrzał przez okno i obserwował przechodzących obok kawiarni ludzi, przejeżdżające samochody, rowery i wózki dziecięce, które nawet liczył od nosem. Nie, nie zacznie rozmowy, bo nawet nie wie jak. Tak speszona istota czuje się jak klaustrofobik w windzie.

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Kątem oka obserwował chemika, który jak na złość milczał. Einar naprawdę nie miał ochoty siedzieć i podziwiać wystroju pomieszczenia w nadziei, że przydarzy się cud. Nigdy nie był jakoś wybitnie religijny...
- Jakbym tej rozmowy nie zaczął, to i tak będzie niewłaściwy początek, więc może od razu przejdę do rzeczy. Wcześniej powiedziałeś, że nic nie rozumiem, więc bądź łaskaw mi wytłumaczyć swój punkt widzenia. - zaczął rozmowę całkiem spokojnie, ponieważ cisza zaczęła mu ciążyć. Starał się brzmieć łagodnie, można to tłumaczyć tym, że wyżył się wcześniej, lub też faktem, że nie potrafił wrzeszczeć na kogoś, kto w danym momencie przypominał śmiertelnie wystraszonego gryzonia. Ciemnowłosy w życiu by tego nie przyznał, ale do małych gryzoni miał ogromną słabość, więc wszystko co się z nimi kojarzyło było na niego dobrym sposobem.