Kiba Arakawa

Imię: Kiba
Nazwisko: Arakawa
Data urodzenia: 13 grudnia
Znak zodiaku: Strzelec
Wiek: 27
Uczeń/nauczyciel: Nauczyciel Obrony przed czarną magią Historii Sztuki
Status: wolny
Uke/seme/seke/ume: Coś między Ume, a seke.
Wygląd:
Niski mężczyzna, częściej można wziąć go za jednego z uczniów, lecz nie ten knypek należy do tych potworów torturujących biednych nastolatków. Czemuż knypek? Proste. Kiba mimo swojego wieku ma zaledwie metr siedemdziesiąt sześć wzrostu. Dołujące, nieprawdaż? Szczęście, że przynajmniej jest dobrze zbudowany, choć i tak można policzyć u niego wszystkie żebra. W dzieciństwie często siedział przy komputerze, przez co zyskał wadę wzroku i znienawidzone okulary. Ale cóż bez nich nie mógłby normalnie żyć. Jednak zza szkieł spoglądają w dal szare tęczówki, wiecznie zamyślone nad sensem życia, czy też innym głupstwem. Mężczyzna jest posiadaczem wyjątkowo nieznośnej blond czupryny. Właściwie pod światło loki wydają się być srebrne, na co dzień żyjące własnym życiem uwielbiają dręczyć swojego właściciela. Z małych ust nieraz można zauważyć wystające, długie kły. Nigdy specjalnie nie przejmował się ich długością, ale zawsze były większe niż u innych. Kiedy żyje się tak długo, nie zwraca się uwagi na takie drobne szczegóły. Wbrew pozorom jest dobrze umięśniony, jednak nie do przesady. Nidy nie dopuściłby się do takiego stanu, jak te typki zakochane w siłowni. Jego lewą rękę zdobi tatuaż, wąż z krwistymi oczami, układający się prawie w podwójną bransoletę.
Charakter:
Tu dopiero zaczynają się prawdziwe schody. Wszystko zależy od tego, którą nogą wstanie z wyrka i co ważniejsze, czy się wyśpi. Potrafi być niezwykle markotny, ale to wina częstego siedzenia po nocach nad niedokończoną pracą. Ta, naprawdę trudno mu się skupić na czymś w dzień. Dodając do tego jeszcze bandę rozwrzeszczanych bachorów. W szkole ogólnie uważa się go za tyrana. Ah czemu tak się dziele, przecież stara się być miły. To nie jego wina, że przypadkowo rzuci książką w gadającego ucznia. Dobra ale bądźmy szczerzy, jak zechce to potrafi być miły. Czasem, aż do bólu. Bywa też dziecinny, ale potrafi być również skrajnie poważny. Uwielbia żartować mimo, iż jego żarty pozostawiają wiele do życzenia. Unika śmiania się, gdyż? Gdyż ma dość, powiedzmy oryginalny śmiech. Prędzej skoczy z mostu niż zaśmieje się w towarzystwie. Wystarczy mu tylko delikatny, łobuzerski uśmiech. Nigdy specjalnie nie przywiązywał uwagi do okazywania głębszych uczuć, tak więc jest to dla niego całkowicie obca dziedzina. Zawsze emocje kryje głęboko pod swoją maską wzorowego nauczyciela.

Własna historia: Tak dla własnego dobra, lepiej nie drążyć pewnych tematów.
Mocne strony:
Plastyka, muzyka.
Język włoski i hiszpański, choć łacina też nie jest mu obca.
Słabe strony:
Matematyka, chemia, technika i inne dzieła szatana.
Przyjaciele: Chyba gdzieś tam są
Rodzina: Ma dobre kontakty ze swoją matką i pięcioma starszymi siostrami.
Lepiej nie wyobrażać sobie przez co musiał przejść, by w domu panował spokój.
Ciekawostki:
-Uzależniony od papierosów
-Dawniej przegrał zakład z jedną ze sióstr i tak oto skończył jako nauczyciel.

Akceptuję ^^
Piętro nauczycieli, pokój nr 3.