Korytarz

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Nudny, długi jak cholera korytarz w całości zdominowany przez kolor brązowy. Ściany przyozdabiają czarno-białe zdjęcia ludzi, którzy jakoś przysłużyli się szkole. Wejścia do pokoi są poukładane tak aby po jednej stronie znajdowały się pokoje parzyste, a po drugiej nieparzyste.

Liczba postów : 22 Join date : 29/03/2013

Przez cała drogę jaką mieliśmy do przejścia nie odezwaliśmy się do siebie nawet słowem, sam już nie wiem czy to lepiej czy gorzej. Gdy tylko dotarliśmy do budynku poczułem ogromną ulgę, temu jednemu zaprzeczyć nie mogłem. W sumie nawet nie wiedziałem, że tak bardzo chce się ewakuować z otoczenia chłopaka, możliwe że miało na to wpływ to nieprzyjemne uczucie bycia wepchniętym pod pędzący samochód.
-Miło było cię spotkać.-powiedziałem dość oczywiste kłamstwo i zostawiłem go samego, w pewnym sensie uciekałem stamtąd, ale czy kogokolwiek mogło to dziwić? Musiałem to sobie wszystko poukładać w głowie, a do tego potrzebowałem ciszy, spokoju i przede wszystkim samotności. Jednak w połowie drogi się zatrzymałem i spojrzałem na mężczyznę, zastanawiając się nad pewną sprawą.
-Co prawda opcja z alkoholem mnie nie interesuje, ale jeśli nie odechciało ci się to możemy iść później na kawę. Szczerze to nawet mnie ciekawi czemu tutaj wylądowałeś. Jakby coś możesz mnie znaleźć pod 4.-powiedziałem by potem już ewakuować się w trybie natychmiastowym do mojego pokoju.

Liczba postów : 19 Join date : 29/03/2013

Byłem zmęczony, pijany i przemoczony. Najgorsza wersja spędzania dnia na jaką mogłem trafić. Plusem był tylko Aksel, który mnie odprowadził nawet do samego korytarza. Smutno było widzieć jak odchodzi, ale poczułem przyjemne ciepło kiedy się zatrzymał. Wyobraźnia się uaktywniła, ale on tylko gadał...gadał miłe rzeczy jak na razie, więc nie męczył mnie swoim głosem.
-Oui! Kawa może być! Kiedy dojdę do siebie to przyjdę do twojego pokoju!-powiedziałem entuzjastycznie i pomachałem do niego. Ten wzrok powodował u mnie dreszcze. Wiem co sobie myślał. Jak okropny i zły jestem, ale to jest szansa. Szansa na to, że mogę mu się wytłumaczyć, bo chyba nie rozumie pewnych spraw...co prawda byłem na niego zły, ale wina leży po mojej stronie. Bo nagle wyjechałem. Już nawet nie pamiętam dlaczego.
Chwilę tak stałem opierając się o ścianę, a potem poszedłem do siebie, wysuszyć się i trochę odpocząć.

Liczba postów : 19 Join date : 29/03/2013

Aż mu się głupio zrobiło kiedy usłyszał, że to nie o dzisiejszy dzień Akselowi chodziło. No ale skąd miał wiedzieć? Nie dostał konkretniejszej wytycznej i wyszedł na idiotę. Od razu strzelił twarzodłoń i nie odzywał się, póki nie zostało mu zadane pytanie. Spojrzał na towarzysza.
-Jasne. Rób za przewodnika. Ja bym się prędzej zgubił niż gdzieś nas zaprowadził.- stwierdził wzruszając ramionami. Skoro już obaj byli gotowi i trzeźwi to Charlie ruszył w stronę wyjścia z budynku, bo tak, przynajmniej to, gdzie jest wejście i wyjście zdążył ogarnąć! Co do tego, gdzie dalsza droga po wyjściu prowadzi, nie był jednak pewien, więc nie odchodził za daleko od Aksela.